Er zijn maar een paar manuscripten uit de tijd van voor de boekdrukkunst gevonden van 1 Clemens.
Het oudste document is gevonden in de Codex Alexandrinus (5de eeuw, zonder 57:7-63:4). Deze Codex, die bijna de hele LXX en het Nieuwe Testament bevat, kreeg zijn naam Alexandrinus omdat het door Patriarch Cyril Lucaris uit Alexandria naar Constantinopel werd gebracht in 1621. In 1624 doneerde hij het aan de engelse koning James. Het is nu in het Brits museum.
De oudste complete Griekse kopie is gevonden in de Codex Hierosolymitanus (1056 na Chr). Deze codex werd in 1873 in Constantinopel ontdekt door Philotheos Bryennios. Het bevatte ook 2 Clemens, de Didache, Barnabas, en de lange versie van de brieven van Ignatius. · We hebben een Latijnse vertaling in een 11de eeuws manuscript; deze vertaling dateert wellicht uit de tweede of derde eeuw.
Er is een Syriac vertaling, waarin het als onderdeel van het Nieuwe Testament werd beschouwd: gedateerd 1169-1170.
Er is een incomplete Koptische versie uit de vierde en zevende eeuw.
1 Clemens was populair in de kerken van de oudheid. Origines (185-254), Eusebius (263-339) and Hieronymus (347-420) citeren eruit. Eusebius zegt dat ‘de brief wordt gelezen in veel kerken, zowel in het verleden als nu'. [Eusebius, History of the Church 3:16]
Clemens van Alexandria (150-215) en Didymus de Blinde (313-398) uit Alexandria beschouwden het als Heilige Schrift. Dt was naar het lijkt normaal in de eerste eeuwen. Dat blijkt bijvoorbeeld uit hoe het boekje in diverse codices is bewaard:
- Codex Alexandrinus: 1 Clement volgt onmiddellijk op het boek Openbaring
- Een Syriac manuscript van het Nieuwe Testament (1169-1170): 1 Clemens komt na de katholieke broeven en voor de brieven van Paulus.
- De Apostolische Canons (Syriac, laat vierde eeuw) noemt 1 Clemens onderdeel van het Nieuwe Testament.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten